Մենք կարող ենք ժամերով պատմել ընկերուհուն, թե ինչպես ենք խնամում մազերը և պահպանում կազմվածքը, կամ նրա առջև բացել նիհարելու գաղտնիքները։ Բայց ահա մարմնի թաքուն մասերի խնամքը, չգիտես ինչու, անհարմար թեմա է համարվում։ Խոսե՞նք անկեղծ։

Բաց խոսակցություն փակ բաների մասին

Ինտիմ հիգիենա հասկացությունն իր արմատներով հասնում է մինչև հեռավոր անցյալը։ Զարմանալի չէ, քանի որ միշտ էլ կանայք հոգ են տարել, որ «այնտեղ» պահպանվի թարմության ու հարմարավետության զգացողությունը։ Օրինակ՝ Կլեոպատն նրան գերադասում էր ոչ միայն կաթով, այլև դեղաբույսերի թուրմերով լոգանքները, որոնք պաշտպանում էին տարբեր վարակներից։ Հետագայում երևան եկավ օճառը, որը երկար ժամանակ իսկական շքեղություն էր համարվում, մատչելի միայն հարուստների համար։ ճիշտ է, պատմությունը լռում է այն մասին, թե ինչ զգացողություններով, մանավանդ հետևանքներով էր ուղեկցվում ամենօրյա ինտիմ հիգիենան։ Այդ մասին սկսեցին խոսել միայն XX դարի կեսին։ Մասնագետները լրջորեն սկսեցին մտածել՛ արդյոք անվնա՜ս է օճառի փրփուրն այդքան նուրբ գոտու համար։ Սեքսուալ հեղափոխությունից հետո, այսինքն՝ մոտավորապես 60-70-ական թվականներին վաճառասեղաններին սկսեցին հայտնվել ապրանքներ՝ «ինտիմ հիգիենայի համար:պիտակով։ Ըստ էության՝ դա սովորական հեղուկ օճառ էր՝ հագեցած բնական յուղերով և դեղաբույսերի թուրմերով, և դա ընդունվեց բուռն հրճվանքով։
Այսօր գրեթե յուրաքանչյուր ֆիրմա, որ մարմնի համար կոսմետիկա է արտադրում, գոնե մի միջոց ունի ինտիմ հիգիենա:


Ամեն ինչ իր տեղամ
Արտաքին սեռական օրգանների բնական թթվահիմնային հավասա– կշռության փոփոխության վրա կարող են ազդել հետևյալ գործոնները.
• հաճախումները քլորացված ջրով ավազաններ և լողալը ծովում ու գետում,
• ֆիթնեսով պարապմունքների ժամանակ մեծ ծանրաբեռնվածությունը,
սինթետիկ ներքնաշորեր և նեղ հագուստ հագնելը,
• միջադիրների մշտական օգտագործումը,
• շաքարային դիաբետը,
• դաշտանադադարը։

Ինտիմ կոսմետիկան պետք է ձեռք բերել դեղատնից կամ խոշոր խանութներից, բայց ոչ երբեք գետնուղիներից։
յի համար։ Եվ ոչ ոք արդեն օճառով չի սահմանափակվում։ Ամեն տեսակ փրփուրները, գելերը, դեզոդորանտները, թաց անձեռոցիկներն արդեն շքեղություն չեն, այլ առօրեականություն։ Հատուկ բաժնում է տեղադրվում «սեքսուալ» թեքումով կոսմետիկան։ Խոսքն այսպես կոչված գել-լուբրի– կանտների մասին է, որոնք օգտագործվում են ամենաինտիմ իրավիճակներում:

Կանանց սեռական ուղիների բնականոն ֆլորայի կազմում ահռելի քանակությամբ միկրոօրգանիզմներ կան, որոնք խաղաղ գոյակցում են։ Եվ դա զարմանալի չէ. այդ խաղաղ ընտանիքի կազմը բավական կայուն և անհատական է։ Եվ դրանում պարտադիր ներկա են լակտոմանրէները։ Հենց դրանք են, որ կաթնային թթու արտադրելով՝ հզոր պաշտպանական պարիսպ են ստեղծում հեշտոցում և արգելակում վագինալ վարակների զարգացումը։ Եթե հավասարակշռությունը խախտվում է, ապա «կանաչ լույս» է վառվում ցանկացած մանրէի համար, ինչը հղի է լուրջ բորբոքումներով։

Հեշտոցի թթվահիմնային հավասարակշռության խախտման պատճառները շատ են. հակաբեզմնավորիչ միջոցների օգտագործումը, հատկապես՝ մեխանիկական ցնցուղելը, հակաբիոտիկների ընդունումը, սեռական մերձեցումը, հորմոնալ անհավասարակշռությունը, մենստրուացիան, հղիությունը, կրծքով կերակրելը, չափից ավելի նեղ ներքնաշորերը, ինչպես նաև սթրեսներն ու քրոնիկական հիվանդությունները։ Դրանց հետևանքով լակտոման– րէների քանակությունը հեշտոցում նվազում է, և արտաքին վարակը հեշտությամբ հաղթահարում է պաշտպանիչ շերտը։ Համապատասխան տեղերում ի հայտ են գալիս տհաճ զգացողություններ՝ կարմրություն, քոր, այրոց։ Իհարկե, առաջին հերթին հարկ է դիմել բժշկին, գինեկոլոգին, և հեշտոցային վարակների հայտնաբերման հետազոտություն անցնել։ Բայց նման տհաճ ախտանշանները կանխելու համար անհրաժեշտ է ուշադիր լինել ինտիմ հիգիենայի և այն միջոցների ընտրության հարցում, որոնք նախատեսված են այդ նպատակի համար։ (Նանե ամսագիր)