Booking.com



Սոնյա Սարգսի Ասատրյանը 3 տարեկան է և նրա մոտ հայտնաբերել են արագ զարգացող արյան լեյկոզ / լեյկիմեա:

Սոնյայի ընտանիքն ապրում է Հայաստանում, Գյումրի քաղաքում, Խանջյան 231, տնակ 106 հասցեում:

1988թ. երկրաշարժից հետո, մինչ օրս, ընտանիքն ապրում է տնակում, սոցիալական ծանր պայմաններում և ընտանիքի միակ եկամուտը հոգում է Սարգիսը' լեյկիմեայով հիվանդ փոքրիկ Սոնյայի հայրը: Սոնյայի տատիկը նույնպես արդեն 1.5 տարի տառապում է կրծքի քաղցկեղով (մեկ անգամ վիրահատվել է և շարունակական բուժման կարիք ունի): Ներկայումս ընտանիքը հայտնվել է խիստ ծանր հոգեբանական և ֆինանսական վիճակում: Իսկ քաղցկեղով հիվանդ տատիկը հրաժարվում է բուժումից' հանուն 3-ամյա թոռնիկի կյանքի փրկության:

Մենք Սարգիսի ընկերներն ենք և փորձում ենք նրան օգնել մեր հնարավորության սահմաններում… Սակայն, նման հիվանդության բուժումը մեծ գումարներ է պահանջում…

Խնդրում ենք Ձեր / Ձեր կազմակերպության որևէ օգնությունը' փոքրիկ Սոնյայի կյանքը փրկելու նպատակով, քանի որ նրա հայրը, թե’ որպես որդի, և, թե’ որպես դստեր հայր, հայտնվել է խիստ անելանելի վիճակում…

Անհրաժեշտության դեպքում կարող ենք ներկայացնել համապատասխան փաստաթղթերն ու բժշկական եզրակացությունները:

Որևէ պարզաբանման նպատակով կարող եք դիմել փոքրիկ Սոնյայի հորը նշված էլ. հասցեով կամ հեռ.համարով'

· էլ. հասցե – Saklian.06@mail.ru, Ssasatryan@gmail.com

· հեռ. համար - +37493553555, +37477051525, +37477306090

Կարող եք կապվել նաև մեր հետ նշված էլ. հասցեով:

Նախապես հայտնում ենք մեր խորին շնորհակալությունը' նամակն ընթերցելու և հետաքրքրվածություն ցուցաբերելու համար, քանի որ նման իրավիճակում որևէ տեսակի օգնությունը խիստ սպասված է…

Թող Աստծո Աջը հովանավորի Ձեզ' բոլոր բարի գործերում…

«Օգնենք փոքրիկ Սոնյային»


Շնորհակալություն ձեր ցանկացած օգնության համար,որը կարող եք փոխանցել հետևյալ հաշվեհամարներին՝.
2050153203151001 AMD
2050153203151021 USD
2050153203151040 EUR
2050153203151041 RUB




2011թ հոկտեմբերի 7 քթի պլաստիկ վիրահատությունից հետո 6 ամիս կոմայի մեջ անցկացրած Սաթենիկը ամբողջովին չի ապաքինվել, նրան անհրաժեշտ վերականգնողական բուժումը կարող է իրականացվել միայն Եվրոպայի առաջատար կլինիկաներում: Այս մասին NEWS.am-ի թղթակցի հետ զրույցում պատմեց նրա մայրը` Նաիրան:

Աղջկան օգնելու նպատակով հարազատները «Ֆեյսբուք» սոցիալական ցանցում «Օգնենք Սաթենիկին» անունով խումբ են բացել, որպեսզի կարողանան նրա բուժման համար անհրաժեշտ գումարը հավաքել:

Մայրը նշեց, որ իրենք կապ են հաստատել Բարսելոնայի հիվանդանոցներից մեկի հետ, որտեղից հայտնել են, որ աղջկա վերականգնողական բուժման համար անհրաժեշտ է մոտ 90-100 հազար եվրո: Եթե գումարը հավաքվի, նրանք նախատեսում են մեկնել օգոստոսին:

Մայրը տեղեկացրեց, որ աղջիկը դեռ գտնվում է «Էրեբունի» բժշկական կենտրոնում, պարբերաբար մերսումների համար տանում են Կարմիր խաչի վերականգնողական կենտրոն: Սաթենիկը մի շարք առողջական խնդիրներ ունի` կապված հիշողության, ուղեղի աշխատանքի, մկանների հետ, քանի որ ձեռքերը, ոտքերը չի կարողանում շարժել, մտերիմները ամեն ինչ անում են նրա փոխարեն: «Ինքը չէ, իմ աղջիկը իր նման չէ, ես իրեն լավ եմ ճանաչում, իմ երեխան է, կարող է այնպիսի բաներ անել, որ ինքը ամբողջ կյանքում չի արել, մանկական բաներ կարող է անել: Օրվա ընթացքում ինչ լինում է, ոչինչ չի հիշում, ընդհանրապես ոչինչ չի հիշում, բացի իր ուրախ մանկությունից: Ինքնուրույն ոչինչ չի անում, մենք իրեն հագցնում, ուտեցնում ենք, ամբողջը մկանային կծկումներ են իր մոտ»,- նշեց մայրը:

Նա ասաց, որ աղջիկը քայլում է դժվարությամբ` իր եւ բուժքրոջ օգնությամբ, հարցեր չի տալիս, իսկ իրեն ուղղվող հարցերին պատասխանում է գլխի շարժումով, կամ «եթե հարցնես` ոնց ես, դժվարությամբ կասի` լավ եմ»: Մայրը նշեց, որ այստեղի բժիշկները արել են այն, ինչ հնարավոր է, նրա հետագա վերականգնումը հնարավոր է միայն արտերկրում, այդ մասին հայտնում են նաեւ հայաստանյան բժիշկները: «Մենք անզոր ենք, որովհետեւ Սաթենիկի ոչ մի քայլը չենք հասկանում, ինքը կարող է հանգիստ նստած լինել, մեկ էլ սթրես իր մոտ առաջանա, սկսի բոլորի վրա գոռալ, տարօրինակ բաներ անի, անսովոր երեւույթ է էլի, բժիշկները ամեն ինչ անում են, բայց ոչինչ չենք հասկանում: Վիճակը կայուն չէ, վերջերս էլի ուշագնացություն էր, ճնշման տատանում»,- ասաց նա:

Հիշեցնենք, որ 2011 թ. հոկտեմբերի 7-ին 20-ամյա Սաթենիկ Միրզոյանը տարել է քթի միջնապատի վիրահատություն «Էրեբունի» բժշկական կենտրոնում: Մինչ վիրահատությունը Սաթենիկը ոչ մի առողջական խնդիր չի ունեցել, բայց վիրահատությունից անմիջապես հետո ընկել է կոմայի մեջ՝ այդ վիճակում մնալով 6 ամիս: Աղջիկը 10 տարի հաճախել է լատինամերիկյան պարերի, եւ եթե նրա մոտ ինչ-որ առողջական խնդիր լիներ, դա ակնհայտ կլիներ պարապմունքների ժամանակ: Կոմայից դուրս գալուց անցել է 1 տարի, բայց նրա առողջական վիճակում չնչին փոփոխություններ են նկատվում: «Այդ 1 տարվա ընթացքում կենտրոնի բժիշկներն արել են իրենց հնարավորության սահմաններում ամեն բան նրա ապաքինման համար, սակայն դեռ կան բազմաթիվ առողջական խնդիրներ, որ խոչընդոտում են Սաթենիկի լիարժեք ապաքինմանը: Սաթենիկի հետ պատահածն ամբողջ աշխարհի մասշտաբով հազվադեպ է պատահում: Նրա վիճակն անհասկանալի է նաեւ բժիշկների համար:

Կենտրոնի բժիշկներն այլեւս ի զորու չեն Սաթենիկի առողջական վիճակը բարելավել եւ խուրհուրդ են տալիս բուժումը շարունակել Եվրոպայի առաջատար բժշկական կենտրոններից մեկում, որի համար պահանջվում է բավականին մեծ գումար: Սաթենիկին բնականոն կյանք վերադարձնելու միակ հույսն այժմ կախված է գործարարների, հասարակական կազմակերպությունների ու անհատ քաղաքացիների բարեգթությունից: Որպես ծնող` խնդրում եմ բոլոր բարերար մարդկանց օգնություն ցուցաբերել Սաթենիկին: Անգամ ամենափոքր օգնությունը կարող է կյանք տալ իմ երիտասարդ աղջկան: Նրանք, ովքեր ցանկանում են օգնել, կարող են փոխանցում կատարել հետեւյալ հաշվեհամարներով:

004-015707-001 CUA AMD MIRZOYAN ARMEN / MIRZOYAN SATENIK

004-015707-101 CUA USD MIRZOYAN ARMEN / MIRZOYAN SATENIK

004-015707-102 CUA EUR MIRZOYAN ARMEN / MIRZOYAN SATENIK»,-ասված է ծնողների հայտարարության մեջ:





15-ամյա Հենրիկ Համբարձումյանին Քանաքեռ- Զեյթուն վարչական շրջանում ճանաչում էին բոլոր այն մարդիկ, ովքեր վաղ առավոտյան շտապում էին գործի ոտքով կամ ավտոմեքենայով: Նա ամեն առավոտ՝ երբ դեռ լույսը չէր բացվել, տատիկի հետ մաքրում էր Երեւանյան փողոցները, որ կարողանար օգնել ընտանիքին՝ հոգալու կենցաղային ծախսերը:

Հենրիկին, սակայն, վերջին ամսվա ընթացքում էլ ոչ ոք չի տեսնում. պարզվել է, որ երեխան տառապում է սուր լիմֆոբլաստային լեյկոզ հիվանդությամբ եւ այժմ «Յոլյանի անվան արյունաբանական» կենտրոնում է:

Նրան բուժման համար անհրաժեշտ է տեղափոխել Գերմանիա, սակայն սոցիալապես անապահով պայմաններում ապրող ընտանիքը չի կարողանում նունիսկ նրա ամենoրյա անհրաժեշտ դեղորայքի ծախսերը հոգալ:

Ամեն օր նրա դեղորայքի համար մայրը վճարում է 20,000-30,000 դրամ գումար, իսկ Գերմանիայում բուժվելու համար անհրաժեշտ է ամենաքիչը 100,000 եվրո գումար:

Երեխան դեռ շատ ծանր վիճակում չէ ու արտասահմանում բուժում ստանալու դեպքում հնարավոր է, որ փրկվի:

Նրան օգնելու համար հաշվեհամար է բացվել Ինեկոբանկում՝ 2050057830501002, տատիկի՝ Վիկտորիա Համբարձումյանի անունով:

- See more at: http://www.lragir.am/index/arm/0/society/view/84617#sthash.KTO72Wwp.dpuf


Սուսաննա Ալեքսանյանը 60 տարեկան է: Այս տարի նրա մոտ հայտնաբերվել է կրծքի
քաղցկեղ` կարցինոմա: Վիահատությունից հետո արված հետազոտության` կիսոլոգիայի, արդյունքում պարզվել է, որ քաղցկեղն արդեն 4-րդ աստիճանի է` շատ ագրեսիվ և արագ աճող մետաստազներով: Անհրաժեշտ է քիմիաթերապիայի առնվազն 8 ասեղ և ճառագայթային բուժում` յուրաքանչյուրը 300 հազար դրամ արժեքով: Իսկ ընտանիքը մի կերպ կարողացել է հայթայթել միայն վիրահատության ծախսերը:((((

Առաջարկվել է նաև բուժումը շարունակել Գերմանիայում, սակայն այդ խն  mmmbm դրի կարգավորման համար հսկայական գումարներ են անհրաժեշտ, ինչի հնարավորությունը Սուսաննան չունի: Միայն դեղորայքի ձեռքբերումն էլ նրա կյանքը կերկարացնի մի քանի տարով.... իսկ ինչ կա կյանքից ավելի թանկ.....

Սուսաննա Ալեքսանյանի ամուսինը 3-րդ կարգի հաշմանդամ է, չի աշխատում: Նրանք իրենց որդու ընտանիքի հետ միասին (կին և անչափահաս մեկ երեխա), ապրում են վարձված բնակարանում, աշխատում է միայն որդու կինը:
Բոլոր այն մարդկանց, ովքեր անտարբեր չեն ուրիշի ցավի նկատմամբ, խնդրում ենք օգնել հիվանդ մարդուն:

Հաշվեհամարը բացված է Արդշինինվեստ բանկում:
AMD - 2470019636580000


«Արաբկիր» բժշկական կենտրոնի հետնամասում տեղակայված է տուն-կացարան
փոքրիկների ու նրանց ծնողների համար. եթե հիվանդությունն այնպիսին է, որ երեխան պարտադիր պետք է գտնվի բժիշկների հսկողության տակ և կամ բնակության վայրի պատճառով հարմար չէ անընդհատ գնալ-գալ, ապա այս հյուրընկալ կացարանը շատերի համար դառնում է երկրորդ տունը:
Եվ արդեն մի քանի ամիս է այստեղ ապրում են 9-ամյա ժպտադեմ ու շատ ուժեղ կամքի տեր Սուրիկն ու նրա մայրը` Լիաննա Բադեյանը:

Դեկտեմբերի սկզբին վարդենիսցի Սուրեն Սահակյանը ուժեղ անգինա է տանում, որից հետո առողջական վիճակը կտրուկ վատանում է, բժիշկները խորհուրդ են տալիս երեխային անմիջապես տեղափոխել Երևան.

«Սուրիկի դեմքը սկսեց այտուցվել, ստուգումն էլ ցույց տվեց, որ հեղուկը սկսել է նաև որովայնում հավաքվել… ահավոր էր դա լսել, որովհետև Սուրիկս երբեք ոչ մի խնդիր չի ունեցել, իր նման առողջ երեխա շատ քիչ կա… կար»,- Panorama.am-ին պատմեց Սուրիկի մայրը: Սակայն անհրաժեշտ էր համակերպվել ներկայի հետ և նայել դեպի ապագա` երեխային մասնագիտացված օգնություն էր անհրաժեշտ, քանզի երեխայի վիճակը շատ ծանր էր:

Նախնական` բժիշկները միզամուղներով ազատեցին Սուրիկի օրգանիզմը ավելորդ հեղուկից, ինչը զարմացրել է նաև բժիշկներին` նրանց խոսքով, անգամ մեծահասակները չեն դիմանում այն բոլոր ցավերին, որ իր հետ բերում են նման բարդությունները. «Չէր տքտքում… իմ սիրտը դուրս էր գալիս, լացս հազիվ էի պահում, որ տեսնում էի ինչերով ա տղես անցնում, բայց Սուրիկս չէ, ոչ կտքտքար, ոչ կլացեր` շատ դիմացկուն ա»,- լացը հիմա էլ հազիվ պահելով պատմեց մայրը:

Հետո սկսվում է սիստեմաների, դեղորայքների, տարատեսակ բժշկական պրոցեդուրաների անվերջանալի շարանը, որի ժամանակ նաև հորմոն են նշանակում, որպեսզի երեխան այդ սուր վիճակից դուրս գա: Բայց քսան օր հորմոններ ընդունելուց հետո Սուրիկի մոտ նոր պատուհաս է առաջ գալիս` ենթաստամոքսային գեղձն է խանգարվում: Բժիշկները մի կողմ թողած երիկամային խնդիրը, սկսում են բուժել են ենթաստամոքսը:

Այդուհանդերձ դիալեզը անխուսափելի էր` երեխայի կյանքն էր կախված դրանից ու Ամանորի նախաշեմին այս փոքրիկ ընտանիքն անցկացրել է հիվանդանոցում` դեկտեմբերի 30-ին բժիշկները դրեցին առաջին կատետերը. «Դիալիզը սկսբում տասը օր մեկ, հետո հինգ օր մեկ էին անում, ազոտը այդ ընթացքում տասը նիշով էր բարձրանում, կամաց-կամաց: Իսկ հիմա արդեն օրը մեջ ենք դիալեզ անում, ազոտն էլ նույն ինտենսիվությամբ է բարձրանում: Բորբոքային մասն էլ երբ մաքրվեց, նկարեցին, պարզվեց, որ երիկամների վրա կիստաներ կան` պոլիկիստոզ: Ցավը նրանում է, որ պոլիկիստոզը ժառանգական է, պարզվեց ես ունեմ կիստա երիկամի վրա, բայց ես այդ մասին այսքան տարվա մեջ չեմ էլ իմացել: Բայց որՍուրիկը սուր բորբոքային անգինա տարավ, խորացրեց այդ պրոցեսները ու երեխաս նման խնդրի առաջ կանգնեց»:

Սուրիկին շտապ վիրահատություն է հարկավոր, արտերկրում, քանզի Հայաստանում երիկամի փոխպատվաստում մինչև 14 տարեկան երեխաներին չեն անում: Բժիշկներն էլ հասկանում են, մոր խոսքով, որ երեխան չի կարող չորս-հինգ տարի էլ նույն ինտենսիվությամբ դիալեզի տակ մնալ, քանի որ օրգանիզմի համար դա լավագույն տարբերակը չէ, այլ ժամանակավոր մի միջոց, մինչ հիմնական լուծումը… առավել ևս, երբ խոսքը երեխայի մասին է: Այն էլ ինչ երեխայի` աշխույժ, ակտիվ, հիվանդությունը ժպիտով ընդունած ու մի բան էլ մորը հույս ու ուժ տվող:

Երբ այցելեցինք Սուրիկին, համակարգչով խաղ էր խաղում: Լիաննան ասաց, որ մի ժամ է կանչում է ներքև հաց ուտելու, բայց որդին չէր իջնում, ինչից էլ հասկացավ` նորից խաղով է տարվել: Նույնքան շատ Սուրիկը սիրում է նաև շախմատ խաղալ, դպրոցում իր ամենասիրելի առարկաներից մեկն է: Ու որքան էլ տարօրինակ է, ընդհանրապես ֆուտբոլ չի սիրում: Երբ հարցնում եմ ֆուտբոլի մասին ու լսելով պատասխանը զարմանում, Սուրիկն աչքով է անում ու թաքնվում մոր թիկունքում: Բայց հաջորդ հարցը նրան այդ թաքստոցից արագ վերադարձնում է նախկին դիրքին` երազում է, որ մեծանա ու դատավոր դառնա, որ «խուլիկաններին» պատժի….

Հիմա Լիաննան ու ամուսինը ուղիներ են փնտրում, որ Սուրիկին կարողանան տանել արտերկիր, որտեղ մինչ փոխպատվաստման հերթը հասնի, երեխան դիալեզի տակ նորից կլինի: Լիաննայի խոսքով` ամեն առավոտ արթնանում է, տեսնում Սուրիկի ժպտացող դեմքը, մտածում, որ ամեն ինչ երազի մեջ է տեսել ու իր երեխան առողջ է, բոլոր երեխաների նման մանկությունն է վայելում, վազվզում բակում, հարևանի այգուց ցոգոլ գողանում… բայց մեկ էլ տեսնում է որդու ձեռքը, որի վրա թերևս ամբողջ կյանքում կմնա կոպիտ կարի տեղը, որ կհիշացնի ֆիստուլայի անհաջող մտցնելու փորձի մասին (ֆիստուլան երակն ու զարկերակը միացնում է իրար, որպեսզի անընդհատ կատետեր չփոխեն), տեսնում կրծքավանդակը, որի վրա կատետերներից առողջ տեղ չի մնացել (վերջին ամսում յոթ անգամ կատետեր են փոխել) ու հասկանում` երազ չի: Փրկությունն էլ միայն մարդկանց բարի կամքի դրսևորմամբ կարող է լինել, այլապես չգիտի էլ, թե ինչ կարող է անել.

«Մոտ 25-30 հազար դոլար փող է պետք, որ տանեմ երեխայիս: Գնանք Գերմանիա հանձնվենք, որ որդուս բուժեն, բա ի՞նչ անեմ: Գնալ բուժման ուղղակի անհնար է, ահռելի գումարներ է դա պահանջում, միակ ելքը դա է, բայց որտեղից այդքան գումար…. Օրվա հացի փողով ապրող ընտանիք ենք, աղքատիկ Վարդենիսից, հույսս միայն բարի մարդիկ են ու Աստված»,- հուզված պատմում է նա, իսկ Սուրիկը, տեսնելով, որ մոր աչքերը թաց են, ձեռքն է ուժեղ սեղմում ու թերևս ինձանից ամաչում ու ոչինչ չի ասում: Բայց երևում է, որ իմ հետևից դուռը փակվելուն պես նա մորը սովորականի պես ուժ կտա` «Մամ, մի լացի, ես լավ եմ, լավանալու եմ: Մեծանալու եմ դառնամ դատավոր ու քեզ, քրոջս, պապային տե’ս ոնց պահեմ…. մենակ մի լացի մամ ջա~ն»….

Հաշվեհամարը «ՎՏԲ-Հայաստան» բանկում, ստացող` Լիաննա Բադեյան Նորավանդի

AMD 16040054123300
USD 16040054123301
EUR 16040054123302
RUR 16040054123303




Ստելլային օգնելու համար բացվել է հաշվեհամար Ինեկոբանկ-ում: Հայաստանից փոխանցումներ կատարելու համար կարող եք դիմել ցանկացած բանկ նշել հաշվեհամարը և հասցեատիրոջ անունը ՝ Հաշվեհամարն է 2050066181727020, հասցեատերն է Առաքելյան Իռենա: 

Արտասահմանից փոխանցումներ կատարելու համար բացի վերը նշվածից պետք է նշել հետևյալ տեղեկությունները. 

USD փոխանցումների համար՝ 

Intermediary Bank: Deutsche Bank Trust Company Americas
New York,USA
Swift Code: BKTRUS33
Fed Wire: 021001033

Beneficiary's Bank: CJSC INECOBANK
Tumanyan str. 17 Yerevan,Armenia
Swift Code: INJSAM22

EURO փոխանցումների համար

Intermediary Bank: Deutsche Bank AG
Frankfurt,Germany
Swift Code: DEUTDEFF

Beneficiary's Bank: CJSC INECOBANK
Tumanyan str. 17 Yerevan,Armenia
Swift Code: INJSAM22




Մանրամասները՝ http://www.stgregoryofnarek.org/news/we-need-your-help/


4-ամյա Վահեն տառապում է արյան քաղցկեղով. օգնություն է հարկավոր


4-ամյա Վահե Մելքոնյանի մոտ 2013թ. մայիսին հայտնաբերվել է արյան քաղցկեղ՝ սուր լիմֆոբլաստային լեյկոզ:

Երեխան այժմ բուժվում է Երևանում՝ Ռ. Յոլյանի անվան արյունաբանական կենտրոնում: Երեխայի հետագա բուժումն իրականացնելու համար անհրաժեշտ են թանկարժեք դեղամիջոցներ:

Վահեին օգնելու համար ցանկացողները կարող են գումար փոխանցել ստորև նշված բանկային հաշիվներին:

ՀՀ դրամ
Հաշվեհամար՝ 11500461719300
“ՀԱՅԲԻԶՆԵՍԲԱՆԿ” ՓԲԸ

Ստացող՝ ՍՈՒՐԵՆ ՄԵԼՔՈՆՅԱՆ
Անձնագիր AM0377118, տրված 14/07/2011 016-ի կողմից

ՌԴ ռուբլի
Հաշվեհամար՝ 11 500 4444 88 758
“ՀԱՅԲԻԶՆԵՍԲԱՆԿ” ՓԲԸ

Ստացող՝ ՍՈՒՐԵՆ ՄԵԼՔՈՆՅԱՆ
Անձնագիր AM0377118, տրված 14/07/2011 016-ի կողմից

ԱՄՆ դոլար
Հաշվեհամար՝ 



5 -ամյա Նարինեն տառապում է Էնցեֆալիտ հիվանդությամբ 


Մինչև այս հիվանդության ի հայտ գալը Նարինեն ոչ մի առողջական խնդիրներ չի ունեցել:Հաճախել է պարի,մանկապարտեզ:Եղել է աշխույժ և ժիր երեխա:Հիվանդությունն ի հայտ է եկել փետրվարի 5-ի առավոտյան'հանկարծակի,անբողջովին առողջ աղջնակը ընդամենը մի քանի ժամվա ընթացքում կորցրեց խոսելու ունակությունը,հայտնվեց անկողնային անգիտակից վիճակում :Անբացատրելի հիվանդությունն իր ներգործությունն կունենա այնքան ժամանակ քնի դեռ Նարինեն չի ստացել իր հիմնավոր բուժումը արտասահմանում:

Հակոբյան Նարինեին բուժման հարցում օգնելու համար կարող եք Ձեր հանգանակությունները կատարել‎ACBA-CREDIT AGRICOLE բանկի հետևյալ հաշվեհամարներով`
220390814980000 AMD
220391750092002 EUR
220391750571001 USD

Մանրամասների համար կարող եք զանգահարել հետևյալ հեռախոսահամարներով`093-11-11-03,077-88-99-29:Կամ էլ կարող եք գրել Ձեր հաղորդագրությունները այս Էլ.հասցեով`pahlevanyan2013@mail.ru
Անտարբեր չլինենք, օգնենք:



Գետաշեն գյուղի բնակիչ, 4-ամյա Աշոտ Աբգարյանն օգնության կարիք ունի: Երեխան 2013թ.
մարտի 17-ին խաղալու ընթացքում վնասել է աչքը և 100 տոկոսով կորցրել տեսողությունը: 

Մալայան կենտրոնում կատարվել է մեխանիկական վերականգնում, սակայն տեսողությունը չի վերականգնվել: Երեխայի տեսողությունը վերականգնելու համար ՀՀ Առողջապահության նախարարությունը խորհուրդ է տվել դիմել Մոսկվայի Գելգոլցի ակնաբուժական կենտրոն: Տրանսպորտի և կացության ծախսերը նախարարությունը վերցրել է իր վրա, իսկ վիրահատությունը, որը կազմում է 10 000 ԱՄՆ դոլար, երեխայի ծնողները պետք է իրենք վճարեն: 

Աշոտ Աբգարյանի ծնողները կանգնել են ֆինանսական դժվարությունների առաջ և խնդրում են բոլոր բարեգութ մարդկանց երեխայի տեսողության վերականգնման համար հնարավորին չափ դրամական աջակցություն ցուցաբերել:
Բացվել է հաշվեհամար ՎՏԲ – Հայաստան բանկի Խորհրդային մ/ճ-ում:

AMD – 16042054909100
USD – 16042054909101
EUR – 16042054909102
RUB – 16042054909103



Հանգանակությունները նպաստել են Մոսկվայում բուժման առաջին փուլի իրականացմանը


Լեւոն Այվազյանի գլխուղեղի ուռուցքը ձեռքբերովի է, պատմում է տղայի մայրը՝ Կարինե Այվազյանը: Նրա երեք զավակներից մեկն է Լեւոնը: Բժշկական ախտորոշմամբ, Լեւոնի հիվանդությունը զգալ է տվել 2012 թվականի օգոստոսից: 11-ամյա տղայի մոտ հիվանդության ախտանիշները երեւան են եկել այն ժամանակ, երբ նրա մոտ ի հայտ են եկել գլխացավեր, այնուհետ՝ պարբերական սրտխառնուք, դպրոցում ուշագնաց է եղել: Երեխայի սովորած դպրոցում արգելել են, որ նա դասապրոցեսին ներկա գտնվի: Լեւոնին վիրահատել են Մոսկվայում: Հիվանդ երեխայի մոտ նույն տարվա սեպտեմբերին շլություն է նկատվել: Այժմ դպրոցը, ուր սովորում է նա, թույլատրել են սեպտեմբերից հաճախել դասի:

Ռուսաստանի Դաշնության առողջապահության նախարարության, Դմիտրի Ռագաչովի անվան «Իմունոլոգիայի, գեմատոլոգիայի եւ ուռուցքաբանության մանկական գիտակլինիկական բյուջետային բուժհաստատության կենտրոնում» օպերատիվ բուժում անցնելուց հետո, որոշակիորեն առողջական վիճակի լավացում է նկատվել, սակայն հեղինակավոր ռուս բժիշկները տեղեկացրել են ծնողներին, որ նա դեռեւս պետք է գտնվի իրենց վերահսկողության ներքո եւ ցուցում են տվել, որ երեք ամսից՝ դարձյալ ներկայանա բուժզննման:

Բժիշկները նաեւ հուսադրել են, որ երեխայի հիվանդությունը բուժման ենթակա է: Լեւոն Այվազյանին նույնպես թվում է, որ իր հիվանդությունը բուժելի է, եւ դա նրա հոգեբանական վիճակի վրա դրական ներգործություն է ունեցել: Հիմա հիվանդ երեխան լավատեսորեն է տրամադրված իր առողջական վիճակի փոփոխման հանդեպ: Նա հավատում է, որ ամեն ինչ ի վերջո բարեհաջող ընթացք կունենա, եւ ինքը կազատվի իրեն ճնշող հիվանդագին վիճակից:

Լեւոն Այվազյանի առողջական վիճակի մասին տարբեր հայտարարություններ են հեռարձակվել ու տպագրվել: Բարի մարդիկ արձագանքել են դրանց: Հանգանակություններ են կազմակերպվել, որոնք հնարավոր են դարձրել երեխայի նախնական բուժումը: Սակայն մայրը հիմնվելով բժիշկների ցուցումների վրա, գիտակցում է, որ որդու բուժումը հետագա ընթացք է ունենալու, որն էլ թույլ կտա նրա վերջնական բուժման իրականացումը:

Կարինե Այվազյանը ասում է, թե Մոսկվայում որդու բուժման հաջորդ փուլը նույնպես ծախսատար է եւ ակնկալում է, որ բարի մարդիկ այս անգամ եւս կսատարեն իրենց ընտանիքին ու որդին վերոնշյալ կլինիկական կենտրոնում հետագա բուժում ստանալու հնարավորությունից զրկված չի լինի:

«Ամեն ինչ կախված է այն կազմակերպություններից ու անհատներից, որոնք ցանկություն կհայտնեն օգնել մեր ընտանիքին՝ մեր զավակի ապաքինման համար,-ասում է հիվանդ երեխայի մայրը,-որոշ բուժական միջոցներ կան, որոնք հնարավոր է Երեւանում անել, սակայն կարեւորագույնը սպասվում է Մոսկվայում: Անընդհատ բուժհսկողությունը երեխային անհրաժեշտ է, որպեսզի նրա մոտ մետաստազների դեպքերը բացառվեն, որպեսզի հիվանդությունը դարձյալ գլուխ բարձրացնելու հավանականություն չունենա»:

Կարինե Այվազյանը շնորհակալություն հայտնելով բոլորին, ովքեր օգնություն են ցուցաբերել իր երեխային, խնդրում է, որ մեկ անգամ էլ բարեհաճ գտնվեն ու բուժման հետագա ծախսերը ֆինանսավորեն. «Շատ դժվար է Մոսկվայի պես քաղաքում՝ առանց ֆինանսական օգնության, ծախսերի հետ կապված որեւէ խնդիր լուծել: Բացի կլինիկայում բուժման համար տրամադրվող վարձավճարից, անհրաժեշտ է նաեւ, որ մենք՝ ծնողներս, Մոսկվայում բնակարան վարձակալենք»:

Դիմելով բոլորին, ասում է` ովքեր կարող են օգնել իրենց ընտանիքին այս հարցում, թող կատարեն իրենց նվիրատվությունը, ու աստված նրանց բոլորին թող պահապան լինի: Ով հոգում է ուրիշի մանկան առողջության համար, աստված նրա դիմացը կբերի՝ ասում է նա:

Դրամական փոխանցումը կարելի է կատարել հետեւյալ հաշվեհամարով.11802017354800: «Անելիք բանկ» ՍՊԸ, Ռուբեն Այվազյանին:



«2011 թվականի հունվարի 3-ին Արտյոմիկը իր երկվորյակ քույրիկի հետ աննկարագրելի
ուրախացրեցին ծնողներին, ովքեր ամուսնությունից միայն տասը տարի անց կարողացան զգալ ծնող դառնալու բերկրանքը: Ուրախությունը, սակայն, շատ կարճ տեւեց: Փոքրիկ Արտյոմիկի մոտ բժիշկները հայտնաբերել են սրտի երկու արատ, 23 օրականից նա գտնվում է բժիշկների հսկողության տակ, իսկ ծնողների համար սկսվել է պայքարի նոր փուլ: Մանկիկի առողջական խնդիրները անհնար է լուծել Հայաստանում. այդպես են ասում Նորք Մարաշ սրտաբանական կլինիկայում: Արտյոմիկին օգնելու դրական պատասխանը ծնողները ստացել են գերմանացի բժիշկներից: Երեխայի փրկությունը, սակայն, կարող է արժենալ 31 հազարից մինչեւ 46 հազար եվրո՝ կախված, թե ինչ վիրահատական միջամտություններ կարվեն եւ ինչ մասնագետների աշխատանք անհրաժեշտ կլինի:

Որքան էլ ծնողները փորձեն սեփական ուժերով լուծել ֆինանսական այս խնդիրը, հասկանալի է, որ այն անլուծելի է հայկական շարքային ընտանիքի համար: Ծնողների համար թերեւս ամենածանրն երեխայի աչքերին նայելն է՝ հասկանալով, որ ոչինչ անել չեն կարող: Ստացվում է, որ փոքրիկ 2.5 տարեկան Արտյոմիկի հույսը մենք բոլորս ենք... Չէ որ յուրաքանչյուրիս այսօրվա փոքրիկ օգնությունը կարող է ճակատագրական լինել այս մանկական կյանքի համար:

ՕԳՆԵ՛ՆՔ ԱՐՏՅՈՄԻԿԻՆ ԴԻՄԱՎՈՐԵԼ ԻՐ ԿՅԱՆՔԻ ԵՐՐՈՐԴ ՏԱՐԻՆ»



Blogroll